Bali on the road

We hebben de maandag gebruikt om wat mooie plekjes op te zoeken. Miriam en ik hadden de vorige keer via het hotel een auto en chauffeur gehuurd en dat beviel ons goed.
Het was erg leuk om te horen dat deze chauffeur nog voor het bedrijf werkte en dat hij ons kon rijden.

Het ontbijt is hier erg uitgebreid en goed. Van Aussies tot Japans, je kunt het allemaal krijgen. We namen dan ook voor het ontbijt de tijd. Op een rustig plekje aan een broodje knabbelen, volgende week is het weer vlug vlug, bijna acht uur.

Eerst een bezoek gebracht aan Wayan Gathe en zijn zoon Koman. Ze vonden het erg leuk dat Louise en Bert langs waren gekomen.
Daarna al snel de weg op gegaan naar de mooie doorkijkjes van Bali. Zodra je even hebt gereden verdwijnen ook de toeristen, niet dat je er veel ziet buiten de stranden, en kun je genieten van mooie uitzichten en doorkijkjes.

Natuurlijk wat toeristen plekjes bezocht en de aapjes bekeken. Het valt echt op dat op zulke plekken minder witjes zijn en al bijna geen Nederlanders. Er zijn Fransen, Zuid Amerikanen en Russen.

Ik liet me strikken om een mooi doosje te kopen terwijl Evert stond te fotograferen. Eigenlijk voor niets, maar waar moet het allemaal in?
In Tampak Siring kocht Evert een kleiner doosje voor helemaal niets. Je kunt merken dat de mensen hier weinig verkopen, one dollar is vaak een start prijs.En als je Indonesisch spreekt dan is er een andere prijs. Eigenlijk heel zielig.

Gisterenavond hebben we wederom bij Poppies gegeten. Evert een Tenderloin steak en ik inktvis met als toetje creme caramel, met een mooie caramel, niet bitter en te zoet. Voor 21 euro met drankjes.

Dinsdag hadden we een rustdag. Tegen het vliegveld aan ligt een mall met een mooie uitstraling, Bali Galeria. We wilden die wel eens van binnen zien en namen een taxi. Het verkeer is erg vreemd in Bali, midden op de dag zijn er plots files en is omrijden alleen een optie. Gelukkig door de jaren een aardig idee gevormd hoe de straten lopen en kon dan ook de taxi's met een gerust hart laten omrijden. Ook gisteren kwamen we in zo'n file terecht.

Galeria viel ons tegen, maar de chauffeur had ons al verteld dat het leuke deel uit een taxfree winkel bestond en eigenlijk alleen door Japanners werd bezocht.
Het kleine gedeelte was mooi geweest en werd duidelijk niet veel bezocht. Wel vonden we er een grammedia en dan ga je voor de bijl. De boeken heb ik links laten liggen maar ik had een calculator nodig. Een handige voor in mijn tas met duidelijke cijfers. En er één gevonden. Evert zag nog een mooie parkerpen.
Na een kopje koffie bij Donuts en Koffie, ik moet zeggen als Starbucks fan nr 1, veel lekkerder en de helft goedkoper, naar het mooie gedeelte.Miriam je zou lekkerbekken, alle grote tassen merken naast elkaar, prada, chanel, dior, gucci, je kan ze zou pakken. (en geen neppie hier). Verder de snelle kadootjes en veel parfums. Alles in dollars, zover ik kon vergelijken twee maal zo duur als thuis maar 25% goedkoper in Japan. Bij Chanel kocht een Charlotte meisje, 3 lipsticks, 3 lipgloss, parfum en nog wat. Ofdat ze bij miss Helen stond. Waar is waar een prachtige winkel maar alleen voor de Japanners.

Naar Galeria naar de Discouvery mall. Meer voor ons. Bij de healing and health winkel heeft Evert de voetmassage ontdekt. Dus wilde hij voor de tweede keer. Een half uurje ¨relaxed” zitten. Ondertussen nam ik een nek en rug massage met op het eind een knakhoofd, die papa altijd deed. Ik was gelijk van mijn vlieguignek af (stijve nek als je naar rechs kijkt, door het hangen in het vliegtuig)

De namiddag verder bij het zwembad doorgebracht, ht was 32 graden maar bewolkt en dus zeer goed uit te houden, boekje lezen en een zwem.

Om zes uur gingen we wat drinken op het randje van het hotel bij het strand. We hoopten op een mooie zonsondergang, maar door de bewolking was het feest al om half zeven afgelopen. Maar de drankjes waren lekker en de garnalen (zogroot als haringen) waren goddelijk.

Straks gaan we richting Egie, ik weet niet of ik daar ergens kan in pluggen.
Op weg naar Java.